Ιδρυτής της μονής του Ράιχεναου το 729 ήταν ο Pirmin, που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην πνευματική ζωή της περιοχής της λίμνης Κωνσταντίας. Ο Pirmin ή Pirminius (700-753) ήταν μοναχός με εκτεταμένο ιεραποστολικό έργο στην Αλσατία, και ευνοούμενος του Κάρολου Μαρτέλου. Τον πυρήνα της βιβλιοθήκης αντιπροσωπεύει η προσωπική συλλογή του, δείγματα της οποίας διασώζονται ως σήμερα. Στις αρχές του 9ου αιώνα, συντάχθηκε ένας κατάλογος που αναφέρεται στη χρονιά 821 ή 822 και θεωρείται ως ο πρώτος εκτενής και λεπτομερειακός κατάλογος βιβλιοθήκης. Το πρωτότυπο απολέσθηκε, επέζησε ωστόσο μέσα από έναν έντυπο κατάλογο που μαρτυρεί πως η βιβλιοθήκη θησαύριζε τότε 400 κώδικες, διατεταγμένους κατά αλφαβητική τάξη και θεματικά. Ανάμεσα στους αναγραφόμενους τίτλους, ορισμένοι από τους οποίους παραπέμπουν στο curriculum της σχολής του Ράιχεναου, περιλαμβάνονται 20 κώδικες που εμπεριέχουν γραμματικά έργα και 10 που περιέχουν ποιητικές συνθέσεις διδακτικού χαρακτήρα, όπως του Ιουβενάλη, του Σεδούλιου, το Cento της Πρόβης και δύο βιβλία του Βεργίλιου. Στα γραμματικά εγχειρίδια που διέθετε η βιβλιοθήκη περιλαμβάνονταν τόσο τα σχετικά συγγράμματα του Βέδα όσο και του Αλκουίνου, δηλωτικά της εκπαιδευτικής πειθαρχίας της μονής.

Κ.Σπ. Στάικος, Η Ιστορία της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό, τόμ. ΙV, Αθήνα, Κότινος, 2010, σ. 159–160.