Η μονή της Φούλδας ευτύχησε να έχει το 822 ως ηγούμενο ένα από τα πλέον μορφωμένα άτομα της εποχής: τον Hrabanus Maurus, μαθητή του Αλκουίνου, δίπλα στον οποίο απέκτησε τα βαθύτερα ενδιαφέροντα του για τη λατινική λογοτεχνία. Ο πρώτος κατάλογος  της βιβλιοθήκης, που χρονολογείται γύρω στο 800, είναι μερικώς αναγνώσιμος. Εκτός από διάφορα βιβλικά χειρόγραφα, μνημονεύονται περίπου 32 τίτλοι και εκτός από πατερικά και αγιολογικά συγγράμματα, η βιβλιοθήκη θησαύριζε το De natura rerum του Ισίδωρου της Σεβίλλης και ένα Liber Alexantri.

Η επίδραση των κλασικών συγγραφέων δεν είναι εμφανής στη σχολή και στη βιβλιοθήκη της Φούλδας, άλλωστε ο Maurus, ποιητής ο ίδιος, δεν επηρεάστηκε εμφανώς από τον Λουκρήτιο ή τον Οβίδιο και τον Οράτιο, αλλά από έναν ποιητή με στεγνή ποιητική φλέβα, τον Optatianus Porphyrius. Η ανακάλυψη ενός αντιγράφου με τις Αττικές Νύκτες του Αύλου Γέλλιου, που γράφτηκε το 836, επέτρεψε να ταυτιστούν παλαιογραφικοί και άλλοι κώδικες που γράφτηκαν στη Φούλδα την τέταρτη δεκαετία του 9ου αιώνα, όπως το Scriptores Historiae  Augustae του Κούρτιου Ρούφου και έργα των Αμμιανού Μαρκελίνου, Απίκιου και Κολουμέλλα.

Κ.Σπ. Στάικος, Η Ιστορία της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό, τόμ. ΙV, Αθήνα, Κότινος, 2010, σ. 158.