Ο Κράτης, που γεννήθηκε στη Μαλλό της Κιλικίας και στη Σούδα αναφέρεται ως σύγχρονος του Αρίσταρχου, έζησε δηλαδή τον 2ο αιώνα π.Χ. Μαθήτευσε κοντά στον Διογένη από τη Σελεύκεια και ήταν οπαδός της αλληγορικής ερμηνείας της ποίησης που εισήγαγαν οι ορθόδοξοι στωικοί. Από τον κύκλο των μαθητών του, τους Κρατήτειους, μόνο ο φιλόσοφος Παναίτιος κατόρθωσε να ξεχωρίσει.

Διορίστηκε από τον βασιλιά της Περγάμου Ευμένη Β΄ προϊστάμενος της Βιβλιοθήκης και γύρω στο 168 π.Χ. ταξίδεψε στη Ρώμη ως μέλος της διπλωματικής αποστολής του βασιλιά. Ο Κράτης όμως δεν επανήλθε στην Πέργαμο μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής, καθώς ένα ατύχημα τον καθήλωσε εκεί για πολλούς μήνες. Στο διάστημα αυτό έδινε διαλέξεις και, σύμφωνα με τον Σουητώνιο, είναι αυτός που εισήγαγε τη γραμματική τέχνη στη ρωμαϊκή λογοτεχνία.

Δεν διαθέτουμε πληροφορίες για τη συμβολή του στην οργάνωση της Βιβλιοθήκης της Περγάμου, αλλά γνωρίζουμε ότι ασχολήθηκε με την εξεύρεση μεθόδου για την επεξεργασία δερμάτων σε λεπτότερη μορφή. Δεν αποκλείεται οι μέθοδοι αυτοί γύρω από τη χρήση της περγαμηνής να εντάσσονται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μεταξύ των Πτολεμαίων και των Ατταλιδών όσον αφορά στη θησαύριση των βιβλιοθηκών τους. Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των δύο μνημειακών αυτών βιβλιοθηκών, μαρτυρείται ότι οι Πτολεμαίοι έφτασαν στο σημείο να απαγορεύσουν την εξαγωγή παπύρου στο βασίλειο της Περγάμου (Λυδός, Περ. μην., Ι, 28 · Βιβλ. Ι, 252-254).