Ο Λέων ο Φιλόσοφος ή Μαθηματικός υπήρξε μία εξέχουσα μορφή του βυζαντινού κόσμου στα χρόνια της πνευματικής αναγέννησης του 9ου αιώνα και συγκρότησε σημαντική βιβλιοθήκη με κλασικούς συγγραφείς (Lemerle, Ουμ., 146-150). Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, πιθανότατα λίγο μετά το τέλος του 8ου αιώνα, και έπειτα από στοιχειώδη εκπαίδευση υποχρεώθηκε να αναζητήσει στην Άνδρο τον κατάλληλο δάσκαλο που θα ικανοποιούσε τις ανησυχίες του. Αλλά και στο νησί αυτό δεν βρήκε πνευματικό καταφύγιο και έτσι άρχισε μια περιήγηση σε διάφορα μοναστηριακά κέντρα, αναδιφώντας στις βιβλιοθήκες τους, όπου εντόπισε πολύτιμο και ξεχασμένο υλικό. Ο Λέων κατόρθωσε να αποσπάσει πολλά βιβλία από τους μοναχούς και αποτραβήχτηκε στις γύρω ορεινές περιοχές για να τα μελετήσει. Ωστόσο, δεν μας παρέδωσε oύτε την ονομασία των μονών ούτε το είδος και τον αριθμό των βιβλίων τα οποία πιθανότατα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη.
Από τότε που εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη παρέδιδε μαθήματα ως έμμισθος δημόσιος δάσκαλος. Ένας από τους μαθητές του μάλιστα, επινόησε μια φανταστική ιστορία, που τον παρουσίαζε προσκεκλημένο στην αυλή του χαλίφη αλ-Μααμούν (al-Mamûn) (Γούτας, Αρχ., 248-265). Χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και μετά την καθαίρεσή του τον βρίσκουμε να διευθύνει την αναδιοργανωμένη Σχολή του Παλατίου της Μαγναύρας. Είναι άγνωστο το έτος του θανάτου του. Ζούσε πάντως μέχρι και το 869.
Η βιβλιοθήκη του Λέοντα είναι η πρώτη ιδιωτική βιβλιοθήκη για την οποία διαθέτουμε κάποιες πληροφορίες αναφορικά με το περιεχόμενό της σε κλασικά κείμενα. Πιθανότατα περιείχε τα έργα του Πορφύριου, και ίσως το μυθιστόρημα του Αχιλλέα Τάτιου Λευκίππη και Κλειτοφών. Κάπως περισσότερα γνωρίζουμε για τα βιβλία του που αφορούσαν στις θετικές επιστήμες, όπως η πραγματεία μηχανικής του Κυρίνου και του Μαρκέλλου, το σύγγραμμα περί κωνικών τομών του Απολλώνιου του Περγαίου, ένα αστρονομικό σύγγραμμα του Θέωνα του Αλεξανδρέα και ένα εγχειρίδιο γεωμετρίας του Πρόκλου του Ξανθία, δεμένα μαζί. Βέβαιο πρέπει να θεωρείται ότι είχε και τα έργα του Ευκλείδη. Επίσης ο Λέων απέκτησε, ή έβαλε να αντιγράψουν για λογαριασμό του, την Κοσμογραφία του Πτολεμαίου, ενώ τον βρίσκουμε και στην αρχή της χειρόγραφης παράδοσης του κειμένου του Αρχιμήδη, καθώς δύο χειρόγραφα (του 13ου και 16ου αιώνα) αναγράφουν στο τέλος τους την ακόλουθη επίκληση: Ευτυχοίης Λέον γεωμέτρα πολλούς εις λυκάβαντας ίοις πολύ φίλτατε Μούσαις (Βιβλ. ΙΙΙ, 195-200).