Ο Michael Wodhull (1740-1816) ήταν ο πρώτος μεταφραστής των τραγωδιών του Ευριπίδη σε αγγλικό στίχο. Σε ηλικία 17 ετών ο Wodhull έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ενώ κληρονόμησε μια αξιοσέβαστη περιουσία από τον πατέρα του, John Wodhull. Έγινε Ανώτατος Σερίφης στο Northamptonshire το 1783.

Συγγραφέας πολλών ποιημάτων και συλλέκτης σπάνιων και περίεργων βιβλίων, λέγεται πως ήταν από τους καλύτερα πληροφορημένους βιβλιογράφους στην Αγγλία και τη Γαλλία. Οι γνώσεις του για την ελληνική γλώσσα και τους Γάλλους τυπογράφους του 16ου αιώνα ήταν αξιοθαύμαστες. Υπέρμαχος της πολιτικής και θρησκευτικής ελευθερίας, ασπαζόταν τις απόψεις του Ρουσσώ.

Με τα χρήματα της κληρονομιάς έχτισε μια έπαυλη στο Thenford, στην οποία στέγασε τη συλλογή βιβλίων του. Λέγεται ότι η βιβλιοθήκη του, την οποία είχε εμπνευστεί από επισκέψεις σε βιβλιοθήκες του Παρισιού, ήταν μεγάλη παρηγοριά για τον Wodhull κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Τα εξώφυλλα των βιβλίων που δέθηκαν κατά παραγγελία του φέρουν το οικόσημο του, μπλεγμένο με το οικόσημο της γυναίκας του.

Έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία στις πρώιμες εκδόσεις Ελλήνων και Λατίνων κλασσικών, και σε βιβλία τυπωμένα κατά τον 15ο αιώνα. Όλα τα βιβλία του -πολλά από τα οποία ήταν δεμένα από τον Roger Payne- βρέθηκαν σε καλή κατάσταση, ενώ μερικά από αυτά είχαν κάποτε αποτελέσει τμήμα των βιβλιοθηκών του Φραγκίσκου I, του Grolier, του Ερρίκου II και της Αρτέμιδος του Πουατιέ (Diana de Poitiers).

Οι βιβλιογραφικές γνώσεις του τού επέτρεψαν την απόκτηση σπάνιων, συλλεκτικών βιβλίων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα έργα Poliphili Hypnerotomachia τυπωμένο από τον Άλδο το 1499, Catholicon του Joannes Balbus τυπωμένο το 1460 και μία πρώτη έκδοση του Ομήρου, τυπωμένη στην Φλωρεντία το 1488 (Fletcher, Collectors, 263-267).