Ο Andrew Perne (1519;-1589), ακολούθησε πανεπιστημιακή σταδιοδρομία και δεν έμεινε αμέτοχος σε ενέργειες και συζητήσεις που αφορούσαν θεολογικά ζητήματα της εποχής του, συνέβαλε μάλιστα στην έκδοση της «Bishops Bible», μεταφράζοντας τον Εκκλησιαστή και το Άσμα Ασμάτων του Σολομώντα (McKitterick, Perne). Η οικονομική άνεση που διέθετε του επέτρεψε να συγκροτήσει πλούσια βιβλιοθήκη, η οποία αναδεικνύει την κλίση του προς τη γενικότερη εγκυκλοπαιδική μόρφωση. Ο πυρήνας της συλλογής του εκπροσωπείται από μεσαιωνικά χειρόγραφα, ωστόσο το μεγαλύτερο τμήμα της προέρχεται από προϊόντα των τοπικών τυπογραφείων και της ευρωπαϊκής αγοράς πέρα από τη Μάγχη.

Ο Perne, σαν άλλος Pinelli, δεν περιορίστηκε στη θωράκιση της προσωπικής βιβλιοθήκης του, αλλά συνέλεξε και επιστημονικά όργανα, ενώ φαίνεται ότι ασχολήθηκε και με την ιατρική, ερασιτεχνικά έστω. Όσο αυγάτιζε η συλλογή του, τόσο τον απασχολούσε το μέλλον της και η εξασφάλισή της σε χώρο αντάξιο της σημασίας της. Η διαθήκη του δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας των προθέσεών του, και μάλιστα το κείμενό της αφήνει να εννοηθεί ότι η τελική απόφαση πάρθηκε μετά από βασανιστική σκέψη: Μία νέα βιβλιοθήκη επρόκειτο να κτιστεί για το Peterhouse και θα έπρεπε να περιλαμβάνει «μία από τις καλύτερες και πληρέστερες συλλογές στον τομέα του Κανονικού Δικαίου, της Φυσικής ή και κάθε άλλης επιστήμης που θησαύριζα στο Καίμπριτζ, σε μεγάλο σχήμα και σε τέταρτο κάθε λογής συγγραφέα». Τα διπλά και τα μικρόσχημα βιβλία τα κληροδότησε στον ανιψιό του, ενώ τα ιστορικά χειρόγραφα στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Με την απόφασή του αυτή ο Perne διαχώριζε τα απαραίτητα εργαλεία της βιβλιοθήκης κάθε δραστήριου επιστήμονα και λόγιου, από το υλικό αναφοράς που πρέπει να διαφυλάσσεται σε δημόσιου χαρακτήρα βιβλιοθήκες, τις πανεπιστημιακές δηλαδή (Βιβλ. V, 362-363).