Σημαντική θέση στην περιοχή της Απουλήιας στην Ιταλία κατείχε και η Μονή της Παναγίας της Θεοτόκου του Ροσσάνο, αποτελώντας κέντρο καλλιέργειας των ελληνικών γραμμάτων για όλη την περιοχή. Το μοναστήρι ιδρύθηκε από κάποιον Βαρθολομαίο, εκπρόσωπο των Νορμανδών, ο οποίος σε μια από τις επισκέψεις του στην Κωνσταντινούπολη κατόρθωσε να επιτύχει ακρόαση από τον αυτοκράτορα Αλέξιο και τη σύζυγό του Ειρήνη. Τα αιτήματά του ικανοποιήθηκαν και έτσι επέστρεψε στο Ροσσάνο με έναν πυρήνα βιβλίων που απέκτησε είτε από βιβλιογραφεία της Κωνσταντινούπολης είτε από δωρεές – δείγμα αυτοκρατορικής εύνοιας (Stone, Libr., 334). Αργότερα, μαζί με δώδεκα μοναχούς, αποσκίρτησε από τη Μονή της Παναγίας και έχοντας στις αποσκευές του τα μισά βιβλία από το σύνολο της μοναστηριακής βιβλιοθήκης ίδρυσε το μοναστήρι του Αγίου Σώστη στη Μεσσίνα, πιθανόν πριν από το 1129. Στο Τυπικόν που συντάχθηκε από τον ηγούμενο Λουκά το 1129 αναφέρονται οι προσπάθειες για συγκέντρωση βιβλίων τόσο με θεολογικό περιεχόμενο, όπως έργα του Ιωάννη του Χρυσοστόμου, του Μ. Βασιλείου και του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, όσο και με ιστορικά συγγράμματα και διάφορα βιβλία της ελληνικής λογοτεχνικής παράδοσης.

Κ.Σπ. Στάικος, Η Ιστορία της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό, τόμ. ΙΙΙ, Αθήνα, Κότινος, 2007, σ. 291–292.