Ο Θεόδωρος Μετοχίτης, που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1270 και πέθανε το 1332, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της βυζαντινής γραμματείας και προάγγελος του βυζαντινού ανθρωπισμού. Παράλληλα, ασχολήθηκε σοβαρά (από το 1316) με την αποκατάσταση της Μονής της Χώρας και ιδιαίτερα της βιβλιοθήκης της. Μολονότι για πολιτικούς λόγους ο Μετοχίτης εξορίστηκε στο Διδυμότειχο, συνέχισε να ενδιαφέρεται για την τύχη των συλλογών της, ενώ είχε επιβάλλει κανόνες στους μοναχούς, οι οποίοι όφειλαν να διατηρήσουν ανέπαφους τους κώδικες της προσωπικής του συλλογής. Όταν μετά την εξορία του επανήλθε στη μονή, το 1330, διαπίστωσε ότι οι παραινέσεις του προς τους μοναχούς είχαν φέρει το ποθητό αποτέλεσμα: η βιβλιοθήκη είχε διατηρηθεί ανέπαφη. Έκτοτε δεν έχουμε ειδήσεις για την περίφημη αυτή συλλογή (Ševčenko, Met. · Bianconi, Cora, 391-438 · Βιβλ. ΙΙΙ, 427).