Η σημαντική αυτή πόλη της Καρίας, που εξελίχθηκε μετά τον 4ο αιώνα π.Χ. σε μεγάλο πολιτισμικό κέντρο της περιοχής, με ξακουστά κέντρα λατρείας, όπως της Αφροδίτης και του Ασκληπιού, υπήρξε γενέτειρα του Κτησία, του μεγάλου ιατρού και ιστορικού της αρχαιότητας. Φαίνεται ότι η ονομαστή ιατρική σχολή της διέθετε και το απαραίτητο «βιβλιοφυλακείο», όπως μαρτυρείται σε απόσπασμα του Βίου του Ιπποκράτη: … μετέστη της ιδίας πατρίδος, ως μεν κακοήθως Ανδρέας φησίν εν των Περί της ιατρικής γενεαλογίας, διά το εμπρήσας το εν Κνίδω γραμματοφυλακείον. Δηλαδή, εγκατέλειψε την ιδιαίτερή του πατρίδα, επειδή πυρπόλησε το γραμματοφυλακείο, όπως κακοήθως ισχυρίστηκε ο Ανδρέας στο σύγραμμά του Περί ιατρικής γενεαλογίας. Είναι προφανές ότι, όπως όριζε η θεραπευτική πρακτική και η αγωγή των Ασκληπιείων αυτών, η καταγραφή της κάθε παθολογικής περίπτωσης αποτελούσε απαραίτητο στοιχείο της ιατρικής παιδείας, τόσο για το ιατρικό προσωπικό, τους ζάκορους και τους υιούς θεού, όσο και για τους μαθητευόμενους. Η οργάνωση των χώρων, στους οποίους φυλάσσονταν τα «λίθινα βιβλία», ή αργότερα οι παπύρινοι ρόλοι, και το πρόβλημα κατά πόσον σχετίζονταν άμεσα με το «άβατον», αποτελούν ακόμη σήμερα υποθέσεις εργασίας, ενώ τα αρχαιολογικά ευρήματα στα Ασκληπιεία μάς επιτρέπουν να αναγνωρίσουμε τις αίθουσες που λειτουργούσαν ως βιβλιοθήκες από την αρχιτεκτονική τους ή από τα αποτμήματα επιγραφών που μνημονεύουν την ύπαρξή τους.

Κ.Σπ. Στάικος, Η Ιστορία της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό, τόμ. II, Αθήνα, Κότινος, 2005, σ. 273.