Η Bιβλιοθήκη του Παλατιού Mάρφα (Eθνικό Μουσείο της Πορτογαλίας) συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες ευρωπαϊκές βιβλιοθήκες. Το πολύτιμο περιεχόμενο της συλλογής της, που αριθμεί 36.000 τόμους, συγκεντρώνει το σύνολο της γνώσης του 18ου αιώνα. Ο χώρος της βρίσκεται στο πίσω μέρος του δεύτερου ορόφου σε αυτό το μνημειώδες, μπαρόκ και ιταλικού νεοκλασικού ρυθμού, παλάτι-μοναστήρι της πόλης Μάρφα, της Πορτογαλίας, 28 περίπου χιλιόμετρα μακριά από τη Λισαβόνα.
Η βιβλιοθήκη, σε ρυθμό ροκοκό, αποτελεί επίκεντρο του Παλατιού και ο σχεδιαμός, ο πλούτος και το μεγαλείο της μπορεί να συγκριθεί μόνο με τους αντίστοιχους χώρους του αβαείου Μελκ της Αυστρίας. Έργο του αρχιτέκτονα Μανουέλ Καϊτάνο ντε Σόουζα (Μanuel Caetano de Sousa, 1738–1802) έχει μήκος 88μ. πλάτος 9,5μ. και υψος 13μ. Το δάπεδό της καλύπτεται από πλάκες ρόζ, γκρι και λευκού μαρμάρου και τα βιβλιοστάσιά της, ρυθμού ροκοκό, καλύπτουν τους πλευρικούς τοίχους σε όλο το ύψος, ενώ ένας εξώστης επιτρέπει την πρόσβαση σε υψηλότερα επίπεδα. Οι 36.000 και πλέον δερματόδετοι τόμοι στα ράφια των βιβλιοθηκών καταδεικνύουν το εύρος της δυτικής γνώσης από τον 14ο έως τον 19ο αιώνα. Ανάμεσα στα σπάνια βιβλία που χρονολογούνται μέχρι το 1500 είναι το Χρονικό της Νυρεμβέργης (1493) και άλλα πολύτιμα βιβλία όπως το Theatrum Orbis Terrarum του Ορτέλιου (1595), το πρώτο εγκυκλοπαιδικό λεξικό των Ντιντερό και Ντ' Αλαμπέρ (έκδοση α΄ τόμου 1751). Η συλλογή κοσμείται επίσης από μια ανθολογία με παρτιτούρες έργων των συνθετών Ζούαου ντε Σόουζα Καρβάλιο (João de Sousa Carvalho, 1745–1798) και Μάρκος Πούρτουγκαλ (Marcos Portugal, 1762–1830).
Σε μία κίνηση αβροφροσύνης και λόγω της σπουδαιότητας των συλλογών της, ο Πάπας Βενέδικτος ΧV έδωσε το 1745 άδεια για ελεύθερη είσοδο στον χώρο, όπου φυλάσσονται τα απαγορευμένα βιβλία, και στον Ευρετήριο κατάλογο. Ταυτόχρονα, όμως, απαγόρευσε την αφαίρεση ή δανεισμό των φυλασσόμενων βιβλίων ή χειρογράφων από οποιονδήποτε φορέα ή φυσικό πρόσωπο, χωρίς την άδεια του Πορτογάλου βασιλιά.
Σήμερα, η βιβλιοθήκη είναι ανοιχτή σε ερευνητές, ιστορικούς, μελετητές, των οποίων το αντικείμενο σπουδών δικαιολογεί την πρόσβαση στα βιβλία της συλλογής. Οι περισσότεροι επισκέπτες και συνδρομητές τη γνωρίζουν, επίσης, από τις νυχτερίδες της, που κατοικούν στην αίθουσα για να προστατεύουν τα βιβλία από επικίνδυνα για το χαρτί έντομα και οργανισμούς. Ας αναφερθεί, επίσης, ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για την ταινία «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» (1996) ως το Μεγάλο Επιμελητήριο του Πολέμου για τον αυτοκράτορα της χώρας των Λιλιπούτειων.