Η ίδρυση της Μονής της Νονάντολα, που βρίσκεται στη Βόρεια Ιταλία, οφείλεται στην πρωτοβουλία του δούκα του Φριούλι, Ανσέλμου και βρίσκεται στον ίδιο παράλληλο με τη Μονή του Μπόμπιο. Αποτελεί μέρος προγράμματος για την υποστήριξη του τοπικού μοναχισμού από τον Λιουτπράνδο, βασιλέα των Λομβαρδών. Ο δούκας Αμπόν ιδρύει το 726 τη Μονή της Νοβαλαίζ, ο Guidoald εγκαθιστά μοναχούς στην Πιστόια και κάποιος Angelpert αναφέρεται ως κτήτορας της Μονής Τσιβάτε στις όχθες της λίμνης του Κόμο. Το 750 γνωρίζουμε ότι ένας μοναχός που διαβιεί ένα χρονικό διάστημα στη μονή του Μόντε Κασσίνο, την εγκαταλείπει με ικανό αριθμό κωδίκων για να εγκατασταθεί στη Νονάντολα και το γεγονός αυτό σηματοδοτεί τις απαρχές του χρονικού της βιβλιοθήκης. Το μόνο χειρόγραφο που διασώθηκε με έργα του Κομμοδιανού αντιγράφηκε στη Νονάντολα, όπως κι ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα χειρόγραφα με ιατρικά έργα του Κέλσου. Ο τύπος της γραφής του σκριπτόριου της μονής μάς είναι γνωστός από 20 χειρόγραφα που εκτελέστηκαν εκεί μεταξύ του 800 και του 830.